- wygarniać
- wygarniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wygarniaćam, wygarniaća, wygarniaćają, wygarniaćany {{/stl_8}}– wygarnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, wygarniaćnę, wygarniaćnie, wygarniaćnij, wygarniaćnął, wygarniaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'garnąc, wyjmować coś skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wygarnąć popiół z pieca. Wygarniać rękami piasek z dziury. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mówić coś przykrego do kogoś, bez ogródek'; Wygarnął mu w oczy całą prawdę. Wygarnął mu, co o nim myśli. {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot., częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'strzelać do czegoś, kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wygarnął do nich całą serię z karabinu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.